Οι μαθητές που μοιράζονται το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού ποίησης με θέμα: "Το σχολείο μου" είναι οι: Γκίκα Αθανασία (ΣΤ2) και Λιανός Γιάννης (ΣΤ1)

Τα ποιήματά τους:

 

Πρότυπο Πειραματικό

Ένα τραγούδι θα σας πω

για το δικό μου το σχολειό.

Ένα κτίριο ιστορικό

δίχως κάτι υπερβολικό

..........................

Σου μαγνητίζει τη ματιά

καθώς περνάς από κοντά.

Διώροφο και καταπληκτικό

το χρώμα του λαδί απαλό.

..........................

Όταν θα μπεις μες την αυλή

θα νιώσεις σα μικρό παιδί

Αφού ακούσεις τις φωνές

και τις χαρές τις παδικές

............................

Κοιτάζεις δεξιά, αριστερά

βλέπεις τάξεις και παιδιά.

Ανεβαίνεις τη σκάλα γελαστά

στην τάξη μπαίνεις για δουλειά.

....................................

Είμαστε όμορφο σχολειό

και πρότυπο πειραματικό

Οι μαθητές δημιουργικοί

κι οι δάσκαλοι ευγενικοί

...................................

Μεγαλώνουμε μαθαίνοντας απλά

μες του σχολειού τη ζεστή αγκαλιά.

Μια οικογένεια όλοι μαζί,

περήφανοι και δυνατοί

Αθανασία Γκίκα

 

Το σχολείο μου

Θαρρώ έχει χρώμα κοραλί

ή ανοιχτό πορτοκαλί.

Δεν ξέρω σίγουρα να πω

όμως στην  ψυχή έχει χρώμα φωτεινό.

Σχολείο όμορφο, υπέροχο, μοναδικό

ένα κτίριο με ιστορία νεοκλασικό

αυτό είναι το δικό μου το σχολειό

το πρώτο Πειραματικό.

.................................................

Μέσα του κρύβει πολλά "οικοσυστήματα"

και έχει δασκάλους που μας βοηθάνε

στη ζωή και στα μαθήματα.

Πάντα η μέρα μας θ' αρχίσει

όταν το κουδούνι  αντιχήσει.

Καλημέρα, προσευχή

και τα λόγια του Διευθυντή.

.......................................................

Γλώσσα στην αρχή,

Μαθηματικά και Φυσική,

Θρησκευτικά και Ιστορία

πάντα με την ίδια την κυρία.

Στη συνέχεια Πληροφορική,

Αγγλικά και Μουσική

και όταν ο γυμναστής σφυρίξει

η γυμναστική και το ποδόσφαιρο θ΄αρχίσει. 

..........................................................

Δεν λείπουν όμως τα Γερμανικά,

το Θέατρο και τα Εικαστικά.

Το κουδούνι σαν χτυπήσει

το επτάωρο θα λήξει.

.............................................................

Σχολειό μου σ΄αγαπώ

κι όταν στην αυλή σου τριγυρνώ

ζω σε κόσμο μαγικό.

Βλέπω παιδιά να παίζουν στην αυλή,

να τρέχουν, να γελούν,

να κάνουνε τραμπάλα,

να κλωτσάνε μια μπάλα.

...........................................................

Σχολειό μου αγαπημένο

χρωματίζεις τη ζωή μας

και δίνεις νόημα και χαρά

στην ύπαρξή μας.

Μες την αγκαλιά σου τη ζεστή

ζούμε έξι χρόνια

με αγάπη και στοργή.  

 Γιάννης Λιανός